Bosgebieden  |  Landschap

In dit onderdeel aandacht voor de uitgestrekte en prachtige bosgebieden rond Ede. De bossen hebben diverse eigenaren. Rond 1950 hebben verschillende landgoedereigenaren hun bezittingen verkocht. Ede verwierf de landgoederen De Ginkel, De Hindekamp en Roekel. Van landgoed Kernhem kon in 1964 het Edese Bos en in 1967 het Kernhemse bos worden gekocht.  Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.


De Sijsselt | Gelders Landschap

De Sysselt (uitspraak: Siesselt) is een bosgebied ten oosten van Ede in de Nederlandse provincie Gelderland. Het natuurgebied met een oppervlakte van 350 ha is sinds 1954 eigendom van Gelders Landschap & Kastelen. In de Middeleeuwen droeg het gebied ten zuidoosten van het tegenwoordige Ede, ten oosten van Bennekom en Wageningen, zuidelijk tot aan de Nederrijn en oostelijk tot aan de Hartense of Renkumse beek, de naam "Moftbos". De oudste geschreven vermelding van dat Moftbos dateert van 996. Eigendom Stift Elten. Later was het het domein van de graven van Gelre, en na 1339 van het Hertogdom Gelre. In 1841 werd begonnen met de aanleg van de Rhijnspoorweg. Dat betekende een doorsnijding van het zuidelijk deel van de Sysselt. Vanaf 1942 vonden de werkzaamheden voor de aanleg van "het Hazenpad" (de tegenwoordige A12) plaats. Dat betekende opnieuw een doorsnijding.
Bron: Wikipedia

Via de Sijsseltelaan kom je vanuit Ede-Oost in de Sijsselt. Deze laan doorkruist de vroegere kazerneterreinen.


Edese Bos | gemeente Ede

Voor zover bekend wordt het Edese bos voor het eerst genoemd in een rekening van het hofgoed Kernhem uit 1423. Tot Kernhem behoorde toen één hoeve hout in het Edese bos. Ook Kreel, één van de Kernhemse boerderijen, had een hoeve in het bos. De Kernhemse hoeve leverde 'barnyncx holt' (brandhout). Delen zijn beukenbos, bijvoorbeeld aan het begin van de Koeweg en bij de Bosrand. Verder is er eikenbos en naaldbos, bestaande uit grove dennen, douglassparren en fijnsparren. Hier en daar kom je oude coniferen tegen die in vroeger tijden zijn aangeplant door de boseigenaren. Waar er voldoende kalk in de grond zit ontstaat een goede humuslaag en kan een kruidlaag ontstaan. Op zure grond is weinig ondergroei. Het bladafval verteert langzamer. De beuken kunnen wel tot 35 meter hoog worden.

Tegenwoordig kent het bos steeds minder natuurwaarden en des te meer menselijke activiteiten: hondenlosloopgebied, MTB-route.

Onderste rij | herfstfoto's november 2021.


Wildkijkscherm 'Groene schuurtje' | Hindekamp | gemeente Ede

Dit wildkijkscherm staat goed aangegeven in Openstreetmap en Google Maps en ligt ver van de drukke wandelroutes. Situatie oktober 2021.

Volgens de jongste (1998) topografische kaarten neemt ‘De Hindekamp’ min of meer een centrale positie in temidden van de westelijk gelegen Edese en Ginkelse heide, en de ooste- lijke bosgebieden (Planken Wambuis). Aangezien de naam ‘De Ginkel’ in deze contreien meerdere malen voorkomt, onder andere in samenhang met zand en heide, is het niet goed mogelijk de grenzen van dit gebied nauwkeurig te bepalen. In zijn totaliteit is De Ginkel een mooi en gevarieerd, weliswaar nogal droog landschap ter grootte van circa 1.000 ha. De herkomst en betekenis van deze naam is onbekend. De Hindekamp, een gebied van circa 500 ha, vormt het centrale deel van De Ginkel. Bron: Historische Vereniging Ede.


Planken Wambuis | Natuurmonumenten

Planken Wambuis is een natuurgebied op de Veluwe dat grotendeels is begroeid met bos en heide. Een deel bestaat nog uit open stuifzand. In het gebied liggen ook oude landbouwgronden, enkele grafheuvels en het gehucht Mossel. Het natuurgebied is 2284 ha groot en is in beheer bij Natuurmonumenten. Het ligt in de gemeente Ede, ten westen van Nationaal Park De Hoge Veluwe. Het wordt deels begrensd, deels doorsneden door belangrijke wegen: N224, N310 en A12. Door ecoducten is de ecologische verbinding met aangrenzende gebieden verbeterd.

De naam Planken Wambuis is afkomstig van een oude herberg in dit gebied die in 1782 werd gebouwd. De naam van de oorspronkelijke plattelandsherberg is later als aanduiding voor het hele gebied gaan gelden; voorheen werd dit als Reemsterveld aangeduid. Het huidige restaurant Planken Wambuis is in 1926 gebouwd op de plaats van de oude herberg.


Hoekelumse Bos | Gelders Landschap

Landgoed Hoekelum heeft karakteristieke naaldbossen en beukenlanen en vele loofbomen waaronder de wintereik. In de halfschaduw van de bosranden groeit kamperfoelie. Er ontspringt een spreng.

Landgoed Hoekelum is een oude buitenplaats met een sfeervol 18e-eeuws huis. Het wordt omringd door een prachtige vijverpartij en bijzondere gebouwen zoals een apart speelhuisje voor kinderen en een prieel.


De Valouwe | commerciële bosbouw | privébezit

Bosgebieden die worden beheerd door natuurorganisaties, kennen vaak wel enige vorm van bosbouw, maar echt grootschalig wordt daar meestal geen bos (meer) gekapt. Heel anders is dat in bosgebieden van particuliere eigenaren. Het regelmatig kappen van stukken bos is daar een zaak van geld, benodigd voor onderhoud en beheer van het gebied. Voorbeeld is het bosgebied De Valouwe, in eigendom van de familie Schlimmer, die het in 1928 kocht. De foto's zijn voorjaar 2022 gemaakt, aan de Immenweg, die loopt vanaf de Edeseweg tot aan de Apeldoornseweg.