In dit onderdeel aandacht voor de vele kunstvoorwerpen die het straatbeeld van het Edese centrum sieren. Het is ondoenlijk hier alles te tonen, maar ik zal de lijst regelmatig uitbreiden. Alle kunst op straat is terug te vinden in deze kaart: [ klik hier ] Daar komen ook alle beschrijvingen vandaan. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.
IN DE WINKELSTRATEN
On the rocks | Marry Overtoom (2005)
Deze fontein maakt net als het kunstwerk de Matras op het Maanderplein onderdeel uit van het Beeldplan van Ede-Centrum van Peter Koorstra. In het winkelgebied loopt een looproute van zuid naar noord. Op deze looproute zijn drie pleinen: Maanderplein, Bevrijdingsplein en de Markt/de Nieuwe Torenstraat. Men wilde graag de verbinding tussen de twee eerste pleinen visueel herkenbaar maken door gebruik van fonteinen. In het totale ontwerp werkte Marry Overtoom nauw samen met de landschapsarchitect Ed Joosting Bunk.
Kat en mus | Jeroen Henneman (2012)
De voorstelling is duidelijk. Henneman heeft op eenvoudige en heldere wijze de twee dieren afgebeeld. Hij heeft zich laten inspireren door houten puzzels voor jonge kinderen. De kenmerken van de dieren zijn teruggebracht tot herkenbare vormen. De kunstenaar heeft met de afmetingen van de dieren gespeeld, waardoor ze bijna even groot zijn geworden. Door het speelse karakter van het werk zal de toeschouwer zich afvragen wat er nu precies aan de hand is met dit samen zijn van de kat en de mus.
Blauw hondje | Marjolijn Mandersloot (2004)
Dit speelse beeld neemt niet veel ruimte in, maar door de kleur, de vorm en het spuitende water vraagt het toch aandacht.
Het blauwe hondje staat op zijn voorpootjes met het achterlichaam gedraaid. Het bekje is naar de grond gericht. De waterstraal komt naast hem omhoog. De wisselende hoogte en de onverwachte momenten hebben een element van verrassing in zich. De hond vormt een raadsel door zijn gedraaide achterlijf. De houding is onmogelijk maar lijkt toch enigszins aannemelijk omdat het een acrobatische indruk geeft.
RANDJE CENTRUM
Gestrekte figuur | Gerrit Langedijk (1989)
De hoofdgedachte van Gerrit Langedijk bij dit beeld was het maken van een abstract werk dat zowel statisch als beweeglijk is. Om dit te ervaren moet het beeld van onderaf gezien worden. Het beeld staat op een hoge granieten zuil van 300 cm. Het beeld rijst op uit het plantsoen en beweegt zich naar vier zijden uit: 'het strekt zich uit in beweging'. De titel van het beeld "gestrekte figuur" geeft de toeschouwer een associatie met het figuratieve, de vorm is echter ver door geabstraheerd.
