De Grebbelinie was een voorverdediging van de Hollandse Waterlinie, een Nederlandse verdedigingslinie, gebaseerd op inundatie. Deze linie liep door de Gelderse Vallei vanaf de Nederrijn bij de Grebbeberg te Rhenen langs het Valleikanaal en de Eem tot aan de Zuiderzee, later het IJsselmeer. De linie is 60 kilometer lang. De linie loopt ten westen van Lunteren en de gehele linie is nog goed zichtbaar. Er zijn prachtige wandelroutes over de werken. Bron: Wikipedia.  Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.

Fort Daatselaar

Het Werk aan de Daatselaar, ook wel Fort Daatselaar genoemd, is een aarden vestingwerk van de Grebbelinie. Het werd in 1799 aangelegd op de plaats waar de Groeperkade en de Slaperdijk bij elkaar komen. In 1799 werd iets ten zuiden van de voormalige versterking een nieuw verdedigingswerk aangelegd. Het werd een gesloten aarden verdedigingswerk met aan de westzijde een gebastionneerde en aan de oostzijde een getenailleerde vorm, omgeven door een natte gracht. Staatsbosbeheer bracht in 2008 de wallen in oude staat terug en verder werden enkele bomen gekapt om dit cultuur-historisch erfgoed meer herkenbaar te maken. Het waterschap verbond de Lunterse Beek weer met de grachten, de een deel van de Groeperkade werd hersteld en natuurvriendelijke oevers zijn aangelegd inclusief een moerasachtig natuurgebied met poelen en watergangen. Bron: Wikipedia.

Slaperdijk

In 1652 werd het eerste deel van de Slaperdijk aangelegd. Twaalf jaar later (1664) trok men de dijk van het Grand Canal te Renswoude door naar het hoger gelegen gebied ten noordoosten van die plaats. Bij de aanleg van de Grebbelinie in 1745 bleef de Slaperdijk een ongewenste toegang tot de linie en de Emminkhuizerberg. Du Moulin liet in 1785 en 1786 versterkingen aanbrengen in de linie; dat resulteerde in de aanleg van een lunet en een redoute aan de kop van de Slaperdijk. Deze werden in 1799 alweer afgegraven, toen het Werk bij Daatselaar (Fort Daatselaar) werd aangelegd en de Groeperkade op de Slaperdijk werd aangesloten.