In Ede lijkt het sinds de jaren '70 de gewoonte om huizenblokken af te breken en die vervolgens te vervangen door appartementen. In deze sectie panoramafoto's van enkele van deze complexen. Alle foto's: (c) Allard Bijlsma.
Keetmolenweg | 2010
Als de zon schijnt, heb je op de 1e en 2e verdieping altijd de weerschijn van de kleur van je balkon in huis ...
Schaapsweg | 2010
Op de hoek met de Veenderweg.
Julianapark | Stationsweg | 2009
Op deze plek stond vroeger het Julianaziekenhuis. Met 50 luxe koopappartementen. De gebouwen heten: Irene, Margriet en Emma. Ontworpen door Leijh Kappelhoff Seckel Van Den Dobbelsteen architecten uit Hengelo.
Nieuw-Amsterdam | Verlengde Amsterdamseweg | 2006
Met 33 koopappartementen voor starters. Architect: Bart Weusten van Geesink Weusten Architecten.
Het Binnenhof | Stationsweg | 2001
Architect: Vera Yanovshtchinsky. In 2005 kreeg het complex de eerste architectuurprijs Ede. Uit het juryrapport: 'De architectuur van het complex is ver boven gemiddeld en met dit ontwerp heeft Ede echt iets vernieuwends in huis gehaald.' De putdeksels op de voorgrond horen bij een ondergronds retentiebekken, in gebruik bij zware regenval.
Stroomberg | Leeghwaterstraat | 1996/1997
Op het terrein van de vroegere slachterij Stroomberg zijn zes appartementen gebouwd. Blijkbaar omdat de straat 'Leeghwaterstraat' heet, naar de waterbouwkundige (1575-1650), heeft men gedacht de voor deze plek vreemd gekozen namen aan de gebouwen te geven, van droogmakerijen (uit de 16e eeuw) in Noord-Holland. Dit zijn: Beemster, Wormer, Purmer, Schermer, Heerhugowaard en Starnmeer.
Deze foto's heb ik gemaakt langs de Schermer. Links zie je het lagere water van de polder en rechts en hogere water van de ringvaart. Leeghwater maakte rond elk meer dat hij wilde droogleggen een ringdijk en ringvaart aan en plaatste daar tientallen poldermolens omheen. De molen staat op de ringdijk. Deze molens maalden via een vijzel langzaam de meren leeg en hielden ze daarna droog. Tegenwoordig doen elektrische gemalen dit werk.