Rondom het landgoed Kernhem liggen deels nog de weilanden en akkers van de bij het landgoed behorende boerderijen. Op de Doesburger Eng werd schapenmest uitgereden voor de verbouw van onder meer graan. Hier staat nog één van de oudste molens van Nederland: de Doesburgermolen.

Zicht op de Doesburger Eng (nu) met links de Doesburgermolen. Nog voor de bosrand loopt de spoorlijn Ede-Lunteren.

De engen (akkers) liggen tussen de dorpen en buurtschappen en de hogere delen van de Veluwe. Richting de Gelderse Vallei liggen de nattere delen, die begroeid wren met gras en vaak verveend waren. De engen zijn in rood aangegeven.

De Doesburger Eng was een gebied waar voornamelijk graan (rogge) werd verbouwd. Voor de bemesting van de schrale grond werd potstalmest gebruikt, waarvoor schapen en heide nodig waren. De vruchtbaarheid van de Eng was dus sterk afhankelijk van het aantal schapen en de hoeveelheid beschikbare woeste gronden. Door negen eeuwen heideplaggencultuur ontstond de typische ‘opbolling’ van het landschap. In het gebied rond de Doesburgermolen trof men meerdere boerderijen aan, waarvan de bekendste zijn: Groot Beetrum (eerste vermelding uit 1230), De Engelenhoeve (1610) en Pothoven (1637). De Doesburger Molen (eerste vermelding uit 1401) is de oudste, werkende standerdmolen in Nederland. Het was een z.g. ‘dwangmolen’ waar de boeren verplicht waren gebruik van te maken en waardoor de landheer, de Hertog van Gelre, tijns (belasting) kon heffen. Aan noord- en zuidzijde wordt de Doesburger Eng begrensd door de Goorsteeg en de Doesburgerdijk. Bron: Geocoaching.com.